Aποτυχημένες εξεγέρσεις του νού
όνειρα από πυρίτιο και λάβα
ηφαιστείων.
Ιχνηλατούμε ανήλιαγα μονοπάτια
ομιχλώδη καλντερίμια
με ατέλειωτες συγχωρητικές
διαδρομές.
Εκεί που η ζωή ξεκινά
και ονειρεύεται
εκεί που η ζωή τερματίζει.
Μέσα απο τις λυπημένες ώρες
της βροχής
που πέφτουν αργά
στην άκρη της σιωπής.
Με τις άδηλες αναπνοές μας
στο παραλήρημα της νύχτας
στις γεύσεις του ονείρου
στο φεγγαρόφωτο.
σε μια απέραντη ταλαντευση.
Μεταξύ των χαμένων λέξεων
και μιας ελπίδας που πετάει
μέσα στους χρονικούς κύκλους
του σύμπαντος.
Μόνο μια μοίρα
αναδύεται από μια άλλη εποχή
ως εξορία από ένα παρελθόν
που τώρα δεν υπάρχει πλέον
παραβιάζοντας το όραμα.
Περνά μέσα από τις φλέβες
και φλεβοτομημένα χνάρια.
Σπασμένα ρείθρα
ψυχών ερειπωμένων
ρηξικέλευθες κραυγές
για ένα τίποτα.
Δυσαρεστημένα ένστικτα
με δονήσεις στην ψεύτικη
εφήμερη αταξία.
Παροχυμένες έννοιες.
βέλη από μια μυστική φαρέτρα
που εκτοξεύονται
στη τροχιά του χρόνου …